NIRAS viert haar 40-jarig bestaan met een concert van het Belgian National Orchestra op vrijdag 2 december in Bozar. Daarbij onderzoekt beeldend kunstenaar Eva L’Hoest de uitdagingen die het radioactieve afval stelt voor de huidige en komende generaties. Dat doet L’Hoest aan de hand van vier werken uit het 20ste-eeuwse klassieke muziekrepertoire.
Midden jaren ’70 werden in ons land de eerste commerciële kerncentrales in gebruik genomen. Naast elektriciteit produceren deze centrales ook radioactief afval. Een deel hiervan is hoogactief en/of langlevend afval dat gedurende honderdduizenden jaren van mens en milieu afgeschermd moet worden. Een dergelijke tijdshorizon, het zogenaamde deep time, is moeilijk voorstelbaar. Waar staan we zelf als mensheid binnen een paar duizend jaar? Zijn we er dan nog? En in welke vorm?
Ter gelegenheid van de 40ste verjaardag van NIRAS levert het Belgian National Orchestra een artistieke bijdrage aan het debat rond de berging van dit radioactieve afval. Vier 20ste-eeuwse muziekwerken (Glass, Stravinsky, Hillborg en Sibelius) vormen het uitgangspunt van de unieke voorstelling FIREBIRD, een gedurfde cross-over tussen klassieke muziek en videobeelden van kunstenaar Eva L’Hoest. Haar beelden worden in het groot op een speciaal scherm boven het orkest geprojecteerd en dialogeren zo met het orkestrale gebeuren.
Jongeren betrekken
Het concert kadert in een ruimere samenwerking die NIRAS en het Belgian National Orchestra aangingen om het thema radioactief afval naar een breder en jonger publiek te brengen. Zo vinden naast de première op 2 december nog drie verdere voorstellingen plaats in januari 2023: twee schoolvoorstellingen en een familievoorstelling. Een participatieve expo met zowel een artistiek als een wetenschappelijk luik bereiden jongeren van de tweede en derde graad voor op het concert. Daarna is er ruimte voor debat tussen de jongeren.
Na de voorstelling worden de jongeren uitgenodigd om een boodschap achter te laten in een bergingsvat dat dienst zal doen als tijdscapsule. Welke boodschap willen zij nalaten voor het geval iets of iemand in een verre toekomst de rust van de bergingsplaats schendt? Is taal een effectief middel om een boodschap achter te laten die hopelijk pas binnen vele duizenden jaren ontdekt wordt? Of zijn tekeningen, eventueel zelfs symbolen effectiever? En wat te vertellen over de wereld waarin wij vandaag leven, de wereld die het radioactieve afval geproduceerd heeft?
Praktische informatie
Tickets voor de première op 2 december zijn te koop via https://www.nationalorchestra.be/nl/kalender/02122022
Tickets voor het familieconcert op 14 januari zijn te koop via https://www.nationalorchestra.be/nl/kalender/firebird
