Internationale Vrouwendag – Enkele vrouwelijke talenten van NIRAS nemen het woord

Sophie, wat houdt je job bij NIRAS in?

“Vandaag ben ik coördinator van de veiligheidscel op de site in Fleurus. Daar vinden de sanerings- en ontmantelingsactiviteiten plaats van een bedrijf dat actief was in de nucleaire geneeskunde. Dat bedrijf produceerde via verschillende technieken radio-isotopen voor de medische sector. De ontmanteling omvat onder andere twee cyclotrons en een zone die erg gecontamineerd is met strontium 90.”

“De veiligheidscel is verantwoordelijk voor alles wat te maken heeft met stralingsbescherming. Mijn opdrachten zijn gedefinieerd in het algemeen reglement op de bescherming van de bevolking, van de werknemers en het leefmilieu tegen het gevaar van de ioniserende stralingen (ARBIS). Onze cel is ook verantwoordelijk voor de ‘conventionele’ veiligheid, onder andere voor de preventie van de risico’s verbonden aan goederenverplaatsing of aan het werken op hoogte.”

“Voordien werkte ik in het team voor de erkenning van radiologische aspecten.”

Welke opleiding heb je gevolgd?

“Van opleiding ben ik burgerlijk ingenieur in de chemische technologie. Daarnaast heb ik ook een opleiding gevolgd van preventieadviseur niveau 2.”

Werd je als vrouw tijdens je loopbaan geconfronteerd met obstakels? Of nog, wat liep er juist wel vlot?

“We worden allemaal op een bepaald moment geconfronteerd met seksistische attitudes, ook al worden die niet duidelijk uitgesproken. Het is soms moeilijk om serieus genomen te worden, zeker in bepaalde mannelijke kringen. Enkele jaren geleden zorgde de komst van een vrouwelijke inspecteur op bepaalde plaatsen nog voor ophef. Zo waren bijvoorbeeld de kleedkamers niet op vrouwen voorzien. Maar sindsdien is er wel al wat veranderd.”

“We zijn ook vaak het slachtoffer van clichés (vrouwen zijn onderling jaloers, te gevoelig …). Een ander belangrijk pijnpunt was het verzoenen van werk en gezinsleven. Ook al evolueert de samenleving (of wil ze dat) naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen, in onze cultuur zijn we er spijtig genoeg nog niet helemaal. Kijk gewoon maar naar de statistieken.”

“Binnen NIRAS heb ik de kans gehad om met positieve personen te werken met wie ik bijna nooit een gevoel van discriminatie heb ervaren. Momenteel heb ik een meer ‘operationele’ functie die nieuwe uitdagingen biedt, een nieuwe richting voor mijn loopbaan."

“Mijn voornaamste succes is dat ik een goed evenwicht gevonden heb tussen mijn carrière en mijn gezinsleven. Dat loopt via een betere organisatie, het stellen van grenzen en het aanvaarden van perfect imperfect te zijn zonder schuldgevoel. Ook al vraagt het moed om echt te reflecteren en de confrontatie aan te gaan met mislukkingen.”

Welke goede raad zou jij je jongere zelf geven, aan het begin van je carrière?

“Hou vertrouwen in je capaciteiten en leer jezelf kennen, zodat je je persoonlijke verwachtingen en grenzen beter kan definiëren.”