Internationale Vrouwendag – Enkele vrouwelijke talenten van NIRAS nemen het woord

Katrien, wat houdt je job bij NIRAS in?

“Als medewerkster Research & Development voor geologische berging, werk ik voornamelijk rond middelactief langlevend en hoogactief afval. Samen met de collega’s identificeren we afvalstromen waarvoor het nodig is om nog verder onderzoek te verrichten. Voor sommige afvaltypes zijn er bijvoorbeeld nog lacunes in onze kennis om de veiligheid op lange termijn volledig te kunnen garanderen, of willen we de onzekerheden van bepaalde parameters reduceren of beter begrijpen.”

“Wanneer nodig gaan we op zoek naar externe partijen die het onderzoek voor ons zouden kunnen uitvoeren. Met die derde partij wordt onze vraag dan vertaald in een experimenteel programma. Dit is een heel belangrijke stap omdat we zeker willen zijn dat de resultaten van de experimenten een antwoord op onze vraag zullen geven.”

“Samen met collega’s doe ik de follow-up van de verschillende studies die lopende zijn, analyseren we de resultaten en vertalen we die terug naar onze langetermijnveiligheid.”

Welke opleiding heb je gevolgd?

“Ik heb fysica en sterrenkunde gestudeerd aan de Universiteit van Gent en daarna heb ik een doctoraat behaald met mijn onderzoek op luminescente materialen.”

Werd je als vrouw tijdens je loopbaan geconfronteerd met obstakels? Of nog, wat liep er juist wel vlot?

“Tot nu toe heb ik nog nooit het gevoel gehad dat ik minder kansen krijg of benadeeld word omwille van mijn geslacht, niet tijdens mijn doctoraat en niet bij NIRAS. Tijdens mijn studies waren we zelfs met evenveel mannen als vrouwen, al is dat wel eerder uitzonderlijk voor die richting.”

"Op de R&D-afdeling bij NIRAS zijn we als vrouwen wel in de minderheid, slechts een op vier is een vrouw, maar eigenlijk ben ik mij daar nooit echt van bewust. Een mannelijke collega zei mij ooit na afloop van een vergadering met vijf collega’s: ‘Ik was de enige man in de zaal en ik vond dat toch vreemd. Voor jou is dat wellicht bijna altijd zo.’ Het gebeurt inderdaad wel vaker dat ik de enige vrouw ben op een vergadering of één van de weinige vrouwen tijdens een conferentie. Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat men anders naar mij keek omdat ik vrouw ben, ik voel me even gewaardeerd als mijn andere collega’s.”

Welke goede raad zou jij je jongere zelf geven, aan het begin van je carrière?

“Doe vooral iets wat je graag doet en wat je interesseert. Probeer altijd om te blijven bijleren en om plezier te halen uit je job. Je spendeert zoveel tijd van je leven aan je werk en bent soms meer samen met je collega’s dan met dichte vrienden en familie. Dat kan je alleen maar volhouden als je job ook een verrijking is voor jezelf. Als 32-jarige sta ik nog altijd aan het begin van mijn carrière, het is dus een raad die ik zelf hoop op te volgen tot aan het einde van mijn carrière, wanneer dat ook mag zijn.”